W przykurczu Dupuytrena dochodzi do pogrubienia rozcięgna dłoniowego, co skutkuje trwałym przykurczem dłoni oraz palców. Przypadłość ta częściej występuje u mężczyzn niż u kobiet, a choć zwykle nie wiąże się z bólem, to jednak warto jak najszybciej wdrożyć odpowiednie leczenie tak by uniknąć deformacji dłoni.
Czym jest choroba Dupuytrena?
Choroba Dupuytrena, nazywana też przykurczem rozcięgna dłoniowego, to patologiczne pogrubienie tej struktury. Rozcięgno dłoniowe znajduje się pod skórą i jest pasmem tkanki łącznej, które chroni dłoń przed uszkodzeniami. U niektórych osób rozcięgno dłoniowe ulega nadmiernemu włóknieniu i zgrubieniu, co wprawdzie nie boli, ale ogranicza ruch dłonią – nie można w pełni wyprostować palców. Właśnie przez to, że nie odczuwa się bólu, wielu pacjentów bagatelizuje swoją przypadłość i nie zgłasza się do lekarza, co może doprowadzić do trwałego przykurczu palców.
Przykurcz rozcięgna dłoniowego prawdopodobnie nie rozwija się przez uraz lub nadmierne obciążenie ręki, choć najnowsze badania sugerują, że to również mogą być czynniki wyzwalające chorobę. Prawdopodobnie jednak przykurcz Dupuytrena jest schorzeniem o podłożu genetycznym – ryzyko wystąpienia choroby jest większe u tych osób, które mają w rodzinie podobne przypadki. Przykurcz rozcięgna dłoniowego może mieć związek z piciem alkoholu oraz występowaniem niektórych chorób, np. cukrzycy.
Jak rozwija się choroba Dupuytrena?
Pierwszym objawem są zwykle niewielkie guzki na wewnętrznej części dłoni. Następnie guzki grubieją i łączą się ze sobą w twarde pasma tkankowe wyczuwalne pod skórą. Kolejnym etapem jest zagięcie palca bądź palców – najczęściej dotyczy to palca małego i serdecznego. Palce zginają się do środka i trudno je wyprostować, ogranicza to także chwytliwość dłoni.
Podstawową metodą leczenia choroby Dupuytrena w zaawansowanym stadium jest operacja – podczas zabiegu przecina się lub wycina część rozcięgna dłoniowego. Wczesną fazę choroby (stadium guzków dupuytrenowskich) leczy się zachowawczo, masażami, aparatami rozciągowymi lub szynowaniem, można też miejscowo podawać steroidy hamujące rozrost tkanki łącznej, ale te metody nie zawsze dają zadowalające efekty. Kolejną bardzo skuteczną metodą leczenia jest radioterapia- promieniowanie jonizujące hamuje rozwój choroby, a podczas terapii rzadko dochodzi do powikłań. Konsultacje radioterapeutyczne prowadzi dr hab. n. med. Mateusz Spałek.
Źródło: https://ortopedia.com.pl/api/files/view/43706.pdf
https://ppch.pl/api/files/view/2325336.pdf
Podobne artykuły
Znaczenie hurtowni farmaceutycznych w procesie sprzedaży leków
Leczenie chrapania – czy efekty są trwałe?
Czym jest inteligencja emocjonalna?